استیلن با فرمول شیمیایی C2H2، یک گاز طبیعی در هوای اتمسفر نیست. در واقع گاز سنتز شده ای است که به صورت تجاری از واکنش شیمیایی کاربید کلسیم با آب تولید می شود.

خواص

استیلن همراه با اکسیژن دمای شعله 3150 درجه سانتی گراد تولید می کند. این داغترین گاز در بین تمام گازهای سوختی است و برای جوشکاری فلزات سنگین مانند فولاد ایده آل است. این گاز همچنین سریع‌ترین زمان‌های پیش‌گرم‌سازی و سوراخ‌کاری و کمترین سطح سخت‌شدگی را به سطح برش در میان سایر ترکیب‌های گاز سوختی می‌دهد.

این خواص معمولاً در فرآیندهای فلزی مورد استفاده قرار می گیرند: جوشکاری، برشکاری و عملیات حرارتی. به عنوان یک محیط ضروری برای عملیات حرارتی فلزات و سایر مواد عمل می کند. صنایعی که نیاز به شکل‌دهی دقیق فلز دارند، مانند تولید قطعات خودرو و ساخت قطعات فلزی، از استیلن در فرآیندهای حیاتی خود استفاده می‌کنند.

خواص استیلن همچنین آن را به یکی از معدود گازهای سوختی توصیه شده برای شرایط کار زیرزمینی تبدیل می کند. از آنجایی که کمی سبکتر از هوا است، در مناطق کم جمع نمی شود و باعث ایجاد خطر بالقوه می شود.

چرا استیلن کاربردهای صنعتی زیادی دارد؟

استیلن منحصر به یک صنعت نیست. در تولید مواد شیمیایی، پلاستیک های پلی اتیلن و روشنایی استفاده می شود. کاربردهای آن با فلز – از جمله جوشکاری، برش و عملیات حرارتی – آن را برای صنعت ساخت بسیار مناسب می کند. این گاز بی رنگ همچنین برای شعله زدن، حرارت دادن نقطه ای، سخت شدن، بافت، تمیز کردن و پاشش حرارتی بسیاری از مواد ایده آل است.

چگونه یک گاز می تواند اینقدر همه کاره باشد؟ استیلن به لطف خواص منحصر به فرد خود بخشی جدایی ناپذیر از بسیاری از فرآیندهای حیاتی را تشکیل می دهد.

این گاز عمدتا در سنتز شیمیایی استفاده می شود. و دومین کاربرد اصلی استیلن جوشکاری و برشکاری است.

  • تولید مواد شیمیایی

استیلن بیشتر در سنتز شیمیایی استفاده می شود. از آن برای ساخت ترکیبات معدنی مختلف استفاده می شود. این گاز کاربردهای مختلفی مانند سنتز برخی ویتامین ها مانند ویتامین A و E دارد. استیلن همچنین برای ساخت اجزای عطر، حلال و غیره استفاده می شود. همچنین در تولید اسید استیک، 1،4- بوتاندیول (BDO)، بسیاری استفاده می شود. اما باید توجه داشت که در هنگام تولید این مواد شیمیایی و ویتامین‌ها، میزان خلوص استیلن باید کاملا رعایت شود.

  • جوشکاری

انواع فرآیندهای جوشکاری برای ذوب فلز با یکدیگر وجود دارد. از جوشکاری با هسته شار گرفته تا جوشکاری GMAW/MIG، تا جوشکاری GTAW/TIG، تا جوشکاری SMAW، هر فرآیند جوشکاری بسته به محیط و نوع مواد جوش داده شده، هدف خاصی را انجام می دهد.

نوع دیگری از جوشکاری، جوشکاری اکسی استیلن است. جوشکاری اکسی استیلن که به عنوان جوشکاری با سوخت اکسیژن نیز شناخته می شود، فرآیندی است که بر احتراق اکسیژن و گاز سوختی، معمولاً استیلن، متکی است. ممکن است شنیده باشید که از این نوع جوش به عنوان “جوشکاری گاز” یاد می شود.

جوشکاری گاز تقریباً منحصراً برای جوشکاری مقاطع نازک فلزی استفاده می شود. همچنین می‌توانید از جوشکاری با سوخت اکسی برای کارهای گرمایشی مانند آزاد کردن پیچ‌ها و مهره‌های یخ‌زده، گرم کردن ذخایر سنگین برای کارهای خمشی و لحیم کاری نرم استفاده کنید.

جوشکاری اکسی استیلن یک فرآیند جوشکاری انعطاف پذیر و قابل بخشش است که آن را به یک انتخاب عالی برای جوشکاران آماتور و پاره وقت تبدیل می کند. تجهیزات جوش اکسی استیلن نیز قابل حمل و استفاده آسان است.

  • نورپردازی قابل حمل

استیلن در طول دهه 1800 برای روشن کردن لامپ قابل حملی که به عنوان لامپ گازی کاربید یا استیلن شناخته می شود، استفاده می شد. از این لامپ ها در منازل، اتومبیل، دوچرخه و … استفاده می شد و در معادن نیز استفاده می شد. حتی شهرها و شهرها هم این چراغ های صاعقه بودند. این لامپ ها از کاربید کلسیم و آب برای تولید استیلن استفاده می کردند. جریان استیلن به دقت کنترل می شود تا میزان استیلن مصرفی مدیریت شود. مقدار استیلن استفاده شده شدت نور را تعیین می کند.

  • ساخت پلاستیک های پلی اتیلن

پلاستیک های پلی اتیلن، PVC و PVDF از اتیلن یا متان که از مشتقات استیلن است ساخته می شوند. روش دیگر شامل مخلوط کردن استیلن با سایر مواد شیمیایی یا عناصر مانند کلر، اسید کلریدریک و غیره برای تولید انواع مختلف پلاستیک مانند PVC، PVDF و غیره است. این پلاستیک ها برای ساخت چندین محصول خانگی و تجاری استفاده می شوند.